ไทลื้อคือ ชนชาติอ้ายลาวกลุ่มหนึ่งที่อาศัยอยู่บริเวณแม่น้ำที่เรียกว่า แม่น้ำลื้อ จึงเรียกตนเองว่าไทลื้อ กาลต่อมาชาวไทลื้อเมืองมาง เมืองสาด เมืองแพด ถูกเจ้าหลวงเมืองน่านเทครัวมาจากสิบสองปันนา โดยมาอยู่ที่เมืองหงาว (ส่วนหนึ่งของเมืองเทิง) ต่อมาเจ้าหลวงเมืองน่านเกรงว่ากลุ่มไทลื้อจะหนีกลับจึงให้ลงไปอยู่เมืองเชียงม่วน โดยมีพญาธนะเป็นหัวหน้า พากันไปตั้งบ้านเรือนริมแม่น้ำปี้บริเวณทุ่งล้า และตั้งชื่อหมู่บ้านเหมือนหมู่บ้านที่จากมา เช่น บ้านมาง บ้านหย่วน บ้านแพด นอกจากนนี้พญาคำ ยังแยกไทลื้อส่วนหนึ่งไปอยู่บริเวณแม่น้ำยม สมาชิกคนหนึ่งไปขุดพบกระสุนปืนใหญ่ที่ชายทุ่ง จึงตั้งชื่อหมู่บ้านว่า บ้านทุ่งอาม้อก โดย “อาม้อก” แปลว่า ปืนใหญ่ในภาษาไทลื้อ หลังจากมีชาวไทลื้ออพยพลงมาสมทบมากขึ้น มีลูกมีหลาน จึงประสบปัญหาด้านพื้นที่ทำกิน พญาธนะกับพญาคำจึงขออนุญาตเจ้าหลวงเมืองน่าน พาไทลื้อขึ้นมาอยู่เมืองเชียงคำ โดยลื้อเมืองมางให้อยู่ที่ฝั่งแม่น้ำลาว และลื้อบ้านทุ่งอาม้อกมาอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำแวน เมื่อเวลาผ่านไปการเรียกขานชื่อบ้านอาม้อก ก็กลายไปเป็นบ้านทุ่งมอกในปัจจุบัน