ชาวแสกเองออกเสียงเรียกตัวเองว่า “แทรก” (ถะ - แหรก) หมายถึง สว่าง แจ้ง กลางวัน ผู้ว่าง ผู้เจริญ ผู้เรียบเรียงเชื่อว่าน่าจะเป็นความพยายามในการนิยามว่าตนเองเป็นผู้เจริญ อารยชน ไม่ใช่คนป่า คนดอย แต่เป็นคนที่เจริญแล้วหรือคนเมือง